Erotiek en vreemdgaan

Vrouwelijk naakt; Norbert Olthuis

Vrouwelijk naakt; Norbert Olthuis

Alle vrouwelijke zoogdieren verraden zich in de vruchtbare dagen van de ovulatoire cyclus door vaak opdringerig seksueel gedrag, soms gezwollen en rood gekleurde achterwerken en altijd opwindende geuren. Een beter verborgen ovulatie dan bij de meeste zoogdieren, dat wel, maar helemaal verborgen gaat het grote gebeuren niet voorbij. De mensenvrouw manifesteert zich anders: in de dagen rond de eisprong wordt er meer geflirt, is de frequentie van het stemgeluid hoger en meer sexy, vinden er meer buitenechtelijke escapades plaats en wordt meer bloot getoond, dat wil zeggen: het decolleté verschuift in zuidelijke richting en de rokzoom noordwaarts. Recent onderzoek liet tevens zien, dat rond de vruchtbare dagen door vrouwen het meer prikkelende rood en roze werd gedragen. De ovulatie van mensenvrouwen is dus toch niet zo verborgen als vroeger altijd werd verondersteld.

Vreemdgaan lijkt zo vreemd niet meer. Darwin beweerde al in zijn ‘ Origin of Species’ dat polygamie – het hebben van meer dan één seksuele partner goed is voor de evolutie van de soort. En dat we dus niet van nature bestemd zijn voor het hebben van slechts één partner. Dus evolutionair heb je als vreemdganger gelijk, ook al zegt onze kultuur dat je fout zit. De psycholoog Henk Noort onderzocht 1700 heteroseksuele mannen en vrouwen tussen 20 en 45 jaar. Uit dit onderzoek blijkt dat 25 procent van de Nederlanders vreemdgaat. Dat lijkt aan de lage kant; uit het jaarlijkse seksonderzoek van Durex blijkt dat 31 procent van de Nederlanders vreemdgaat. Diverse grote DNA-onderzoeken hebben aangetoond dat er alleen al in Nederland 1.600.000 mensen moeten rondlopen die buitenechtelijk zijn verwekt. In Nederland zegt 15 procent van de mensen weleens seks te hebben gehad met een collega. Hoewel overspel veel voorkomt, wijst meer dan 90 procent van alle mensen vreemdgaan af… (zie ook http://www.mandala.be/partnerrelatie/vreemdgangers.html en http://www.vreemdgaan-overspel.nl/feiten.html)

Opwindende c.q. aanstootgevende roodgezwollen bipsen of nymfomaan gedrag en onstuimige geuren of feromonen lijken voor mensenmannen niet waarneembaar. Alhoewel, vrouwelijke lapdancers scoorden aanmerkelijk hogere fooien tijdens hun vruchtbare dagen dan in de resterende weken van de ovulatoire cyclus. Mannen geven sneller geld uit, ontdekten onderzoekers van de universiteit van Stanford, als ze prikkelende foto’s gezien hebben van sexy vrouwen. De mannen kregen eerst de erotische foto’s te zien en mochten daarna gaan gokken in een casino. De mannen zetten daar grotere bedragen in dan ze anders zouden doen. “Op het eerste gezicht lijken de twee niets met elkaar te maken te hebben,” zegt psycholoog Brian Knutson. “Maar niets is minder waar. Een casino is er op gebouwd om bepaalde prikkels in de hersenen te stimuleren. Er is fel licht, drank in overvloed en iedereen is piekfijn uitgedost. Dit moedigt aan om meer risico’s te nemen.”

Omdat mannen, evenals de meeste mannelijke dieren trouwens, altijd wel belangstelling hebben voor het bedrijven van de liefde, seks dus, zijn ze gedwongen om in de buurt van hun partner te blijven om te verhinderen dat een ander zijn wellustige slag slaat, toevallig in haar vruchtbare periode. Bovendien, omdat bij onze soort ook de vrouwelijke sekse het gehele jaar door seksueel belangstellend is – op een enkel geval van hoofdpijn na natuurlijk – heeft seks een versterkende invloed op de onderlinge band. In dat kader is het voor de vrouw ook van belang om altijd, dan wel zo lang mogelijk seksueel aantrekkelijk te blijven. Daarom worden jaarlijks fortuinen uitgegeven aan het ‘ontgrijzen, liften, sucken, botoxen’ en een machtige arsenaal aan alles camouflerende lingerie en make-up. Vrouwen willen continu aantrekkelijk zijn en ontvankelijk lijken.

Mannen willen kost wat kost voorkomen dat zij investeren in de verzorging aan de genen van een andere man. Uit onderzoek blijkt dan ook, dat in het algemeen mannen jaloers zijn bij de gedachte dat hun vrouw seks heeft met een andere man, terwijl vrouwen juist jaloers zijn als hun man zich ten opzichte van een andere vrouw verzorgend opstelt.

Bijzonder dat de hoeveelheid geëxposeerd bloot een relatie heeft met de economische situatie. De Amerikaanse student George Tayler was het in 1929 al opgevallen dat de economische recessie de rokzoom deed zakken tot op de enkels en sombere donkere kleuren de overhand kregen in de kledingrekken van de modehuizen. Opvallend verder dat in de zefde economische malaise de verkoop laxeermiddelen, chocolade en deodorants een hoogtepunt beleefden. De playmates uit het bekende mannenblad werden gemiddeld 4 jaar ouder en hun borsten kleiner; mannen grepen na het verlies van hun baan sneller naar de fles en vrouwen aten hun zorgen weg, werden dientengevolge dikker, en bleken vatbaarder voor psychische stoornissen; criminaliteit en moorden namen ‘vanzelfsprekend’ toe. Toen in de tweede helft van het decennium de beurzen uit het dal klommen ging ook de rokzoom omhoog en hingen de kledingrekken weer vol vrolijke kleurtjes. (Bron: Delta Lloyd Magazine, juni 2013)

Nep, list & bedrog

Marijke Helwegen (geboren 1948)Geur, en dan het volstrekt onbewust waarnemen van bepaalde lichaamsgeurstoffen (feromonen) speelt bij de partnerkeuze een belangrijke rol.
Onlangs werd me de vraag gesteld: ‘Vindt u het ethisch verantwoord dat er mogelijk echte feromonen – die welke garant staan voor seksuele aantrekkingskracht op de markt op de markt komen?
(nu is het nog voornamelijk bedrog, maar het komt er zeker aan)

Mijn gevoel zegt me, dat er dan sprake is van onethisch gebruik van chemische verbindingen c.q. wetenschappelijke informatie – lijkt misschien wel een beetje op de verslavende verbindingen, die worden toegevoegd aan sigaretten. Maar anderzijds maken we natuurlijk volop gebruik van andere vormen van bedrog in de sfeer van de partner aantrekkende dan wel bedwelmende middelen.
Is er principieel een verschil met het gebruik van bijvoorbeeld parfums, lipstick, rouge, haarverf, toupet, hoge hakken, BH’s e.d.? Om nog maar te zwijgen van haarimplants, liften, sucken en andere vormen van plastische chirurgie.

Hugo van Lawick

Hugo van LawickMet bewondering heb ik het beeldmateriaal van uw helaas te jong overleden broer bekeken. Natuurlijk was ik vertrouwd met zijn unieke kwaliteiten en werk, maar ook nu weer realiseer ik me met verwondering en bewondering dat het geen gewone fotografie betreft.
Verreweg de meeste opnames zijn niet alleen van hoge artistieke kwaliteit en maar roepen bij ondergetekende, die al jaren de savannes van Oost Afrika bereist als gids, ook een emotionele ervaring op. Daarenboven ademen de foto’s – elk voor zich – een unieke sfeer uit of laten een dierspecifiek gebeuren zien, wat maar zelden op de gevoelige plaat wordt vast gelegd. Ouderzorg en voortplantingsdrift, agressie en angst, eten en gegeten worden, samenleving, altruïsme en overleven zijn op subtiele en wel haast onnavolgbare wijze gevisualiseerd. De naturalist Hugo van Lawick is waarlijk een cineast en fotograaf van internationale allure.
In mijn beleving is de collectie Van Lawick van grote natuurwetenschappelijke waarde, van ongekende kwaliteit en absoluut uniek en representatief in haar genre. Een kostbaar bezit!
Ook mag niet voorbij gegaan worden aan de grote educatieve waarde voor zowel de reguliere alsook bijzondere gebruikersgroepen. Ten slotte, belangrijk is bovenal dat een dergelijk onvervangbare collectie beeldmateriaal goed wordt geconserveerd, gedigitaliseerd, gerubriceerd en beschreven. Kortom toegankelijk wordt gemaakt voor een breed gebruik.

Nutteloze orgaanrestanten

Blinde darm (mens)We zitten natuurlijk vol met nutteloze genen, orgaanrestanten, weefsels, functies en gedragskarakteristieken die louter restanten zijn van vroegere verschijningsvormen en in (veelal) gereduceerde vorm zijn blijven hangen. Als ze verder geen kwaad doen, weinig energie verbruiken en niet in de weg zitten heeft het leven weinig drang ze definitief te verwijderen.

Leven op grote hoogte

Tibetaanse hooglander

Tibetaanse hooglander

Al in de buurt van de 3000 meter maakt u, vanwege de lage zuurstofspanning aldaar, een gerede kans op het oplopen van Grote Hoogteziekte (High Altitude disease). Een aandoening waar u niet te lichtzinnig over moet denken. Verwar het ook vooral niet met de kortademigheid die u overvalt na enige inspanning bij het zoeken naar een parkeermeter. In ernstige gevallen wordt het gezichtsvermogen minder – de omgeving ziet er een beetje grijs uit, u slaapt slecht, vergeetachtigheid slaat toe en kunt wakker worden door ademnood. Verder neemt de hartfrequentie toe evenals de ademhaling (zelfs hyperventileren), u wordt sneller moe en na enkele weken gaat het lichaam extra rode bloedlichaampjes aanmaken waardoor de bloeddruk in de haarvaten toeneemt en ten gevolge van stuwing bloedvloeistof in de longen (longoedeem) en borst- en buikholte terechtkomt. In het bijzonder reizigers, die lijden aan hartaandoeningen of gebukt gaan onder verminderde longcapaciteit – bijvoorbeeld longemfyseem – moet worden afgeraden zich over te geven aan al te grote inspanning op enige afstand boven zeeniveau.

Bij langdurig verblijf op grote hoogte reageert het lichaam op de lage zuurstofspanning met de aanmaak van extra rode bloedcellen. Rode bloedcellen danken hun kleur aan het hemoglobine dat in staat is zuurstof te binden en via de bloedvaten door het lichaam te transporteren naar de organen waar het nodig is voor de verbranding. Gebleken is dat de hooglander in de Andes – evenals de Alpenbewoner – de lage zuurstofspanning te lijf gaat met de aanmaak van meer rode bloedcellen. Bijzonder is echter dat Tibetanen, levend op een hoogte van 4200 meter, zich van een ander geheel mechanisme bedienen. Zij maken niet meer rode bloedcellen aan, hebben ook geen hogere gehaltes aan hemoglobine in hun bloed, maar produceren in de wanden van hun bloedvaten meer van het bloedvat verwijdende stikstofmonoxide (NO). Daarbij ademen ze sneller.
Hier dus geen vermeerdering van het aantal rode bloedcellen maar een verhoging van de stroomsnelheid waardoor meer zuurstof de weefsels bereikt. Hun vaten vervoeren twee keer zo veel bloed als de onze op zeeniveau. De erfelijke factor voor deze bijzondere aanpassing blijkt afkomstig door hybridisatie van de moderne mens – ca. 30 tot 40.000 jaar geleden – met de reeds lang uitgestorven Denisova mens, een tijdgenoot van de Neanderthaler. Van de Tibetanen is 87 procent in bezit van het gen.
De bewoners van de hooglanden in Ethiopië, die vermoedelijk langer dan welke andere aardbewoners ook zich op grote hoogte bevinden, bedienen zich van weer een ander mechanisme. Zij maken – evenals de Tibetanen – niet meer rode bloedcellen aan en ook worden de wanden van de bloedvaten in de longen niet verwijd, maar het heeft er alle schijn van dat de zuurstof makkelijker vanuit hun longen wordt overgedragen aan het bloed. En met succes, gezien de resultaten van hun langeafstandlopers.
Bron: Altitude adaptation in Tibetans caused by introgression of Denisovan-like DNA