Relatiemanagement nader beschouwd

Slecht relatiemanagement komt het bedrijfsresultaat niet ten goede, zorgt voor vervreemding van vrienden en kennissen en staat garant voor spanningen in de huiselijke sfeer. Zonder relaties dan ook geen zakelijk succes, geen warm privé leven en geen liefdesleven of kinderen.
Relatiemanagement is dus nodig om onze economie draaiende en de soort in stand te houden.

Aardig in relatie tot het voorgaande om eens dieper in te gaan op relatiemanagement op het werk, de plek bij uitstek waar liefdesrelaties opbloeien en tot volledige expressie komen. Waar het zindert tussen de seksen.
Om een en ander cijfermatig te onderbouwen hierbij enig onderzoekmateriaal.
Management Team: in 1990 gaf 35 procent van de werknemers toe ooit verliefd te zijn geweest op een collega. Tien procent vond zijn partner op het werk.
Carrièresite Monsterboard: in 2002 bleek dat de helft van alle Nederlandse werknemers ooit een liefdesrelatie in de tijd van de baas heeft gekoesterd.
Online magazine Singlessite.nl: in 2006 gaf 71 procent van de ondervraagde vrijgezellen toe wel eens een relatie te hebben gehad met een collega.

Genoemde oorzaken: Veel vrouwen op de werkvloer. Teamwork scoort hoog in bedrijven, gezamenlijke overuren en buitenlandse reizen, seminars en cursussen. Veertig procent heeft ooit een geliefde op de werkvloer ontmoet.
Vacaturesite JobbingMall.nl: iets meer dan de helft van de ruim 420 ondervraagde werknemers had ooit in zijn loopbaan een relatie met een collega.
Werknemers van 45 tot 54 jaar hebben het vaakst (62 procent) een relatie met een collega. Werknemers tussen de 35 en 44 jaar het minst vaak (46 procent).
Managers blijken het meest ‘vatbaar’ voor een verhouding of slippertje.
Maar u bevindt zich in goed gezelschap: Koning Albert II van België, diverse vaderlandse prinsgemalen, Mitterand en Bill Clinton gingen u voor.

Ten einde meer van het voorgaande te begrijpen – zonder dat u een en ander als vrijbrief voor het bevredigen van uw lusten mag opvatten – voer ik u in het kort mee naar de diepste krochten van de fascinerende wereld van liefde en voortplanting:
Lange tijd heeft men gedacht dat seksuele selectie alleen een zaak was van onderlinge competitie tussen mannen. Duidelijk is nu dat de uitverkiezing door het vrouwtje zeker zo’n grote rol speelt. Bij de pauw is geconstateerd dat de hennen de haan met de mooiste en langste staart de eer gunnen. In onderzoek werd aangetoond dat het nageslacht van mannetjes met de langste sleep, ondanks deze formidabele handicap, de grootste overlevingskans heeft.
Bij veel andere diersoorten heeft de vrouwelijke sekse ook een voorkeur voor de uitbundigst baltsende, mooist zingende en kleurrijkste macho’s.
De situatie bij de mens lijkt niet anders.
Moeten mannelijke dieren het nog vooral hebben van risicovolle handicaps als ornamenten (geweien, hoorns, veren), zang, balts en waaghalzerig gedrag, voor de mensenvrouw echter is het relatief nieuwe selectiecriterium sociale intelligentie (originaliteit, creativiteit, humor) geïntroduceerd. Fysieke kracht, uiterlijk en lef zijn echter niet helemaal onbelangrijk. Vooral rond de eisprong winnen eigenschappen met een hoog baviaangehalte weer aan gewicht.

Maar altijd zal in de jacht op een partner het een en ander moeten worden geshowd. Dat geldt in het bijzonder voor de mannelijke sekse. Daarom buitelen op dit moment in de Waterlandse weilanden opgewonden kieviten en grutto’s in gewaagde baltsvlucht en pronken in Artis een verliefde pauwman en de van testosteron sidderende kalkoense haan vol pracht en praal voor hun hennen. Handtastelijke pubers, zwijmelende stelletjes, en ouders met kroost laten weten dat er heftige belangstelling bestaat voor respectievelijk de andere sekse, één lustobject in het bijzonder werd uitverkoren, dan wel de onderlinge genegenheid – berekening met een vleugje chemie dus – met succes werd geconsumeerd.
Liefde heet dat, en betrokkenen hopen dat de bijbehorende gevoelens voor de duur van één broedseizoen of zelfs voor ‘eeuwig’ beklijven, in ieder geval voor een soortspecifieke periode, nodig om kroost van voldoende omvang te verzelfstandigen.
Begrijpt u nu wat zich zoal afspeelt rond het koffieapparaat of bij de kopieermachine?

Revolutionaire SLIMcar rijdt op afslankvet!

Persbericht ANP

De AutoRAI 2009 heeft vandaag de wereldprimeur van de unieke mens- en milieuvriendelijke SLIMcar, de eerste uitstootloze hybride auto ter wereld die zich door middel van WLS (draadloze liposuctie) ook kan voortbewegen met het afslankvet van de inzittenden.

De SLIMcar is een Nederlands-Costaricaanse vinding die wereldwijd op de markt gebracht wordt door een consortium van de industriële giganten Tata, de grootste autofabrikant van India, en Fujitsu, het bekende elektronicaconcern uit Japan

Het unieke SLIMconcept
De vandaag wereldwijd gelanceerde SLIMcar is een vinnige en vlot gelijnde elektrische auto, die desgewenst op een efficiënte, mens- en milieuvriendelijke manier aangedreven kan worden met het afslankvet van de maximaal vier inzittenden. Hierbij produceert de SLIMcar géén uitlaatgassen. Zo kunnen in deze crisistijd wereldwijd miljoenen tonnen overtollig en volledig vernieuwbaar energierijk lichaamsvet op milieuvriendelijke wijze tot waarde gebracht worden, met uitsparing van grote hoeveelheden fossiele brandstoffen en bijbehorende kooldioxide- en fijnstofuitstoot. Met hun frisse TucanLook (zie afbeelding) zullen de SLIMcars vanaf morgen onze wegen, dorpen en steden gaan opvrolijken.
Werkingsmechanisme
Om de afslankoptie van de SLIMcar te gebruiken, doet U een SLIMbelt om en stapt in, de rest wordt geregeld via de SLIMbox, de speciale boordcomputer. Via de SLIMbelt en een ontvanger in de stoelzitting gaan niet alleen de lichaaamsenergie, verkregen via het WLS procedé (een draadloze vorm van liposuctie), maar ook gegevens over de gebruiker en zijn lichaamsfuncties naar de SLIMbox.
Veiligheid en gezondheid van de gebruiker?
Voorwaarde is wel dat bij de – gezonde en volwassen – gebruiker een kleine SLIMchip in het onderhuidse buikvet ingebracht is.

Dankzij EEG-subsidie is deze gratis, evenals een jaarlijkse gezondheidscontrole.
In ons land zijn deze taken veiligheidshalve in handen gelegd van de huisarts, die de chip ook voorziet van essentiële gebruikersinformatie zoals identiteit, streefgewicht, en enkele biologische, medische en leefstijl gegevens. Dit stelt de SLIMbox in staat een juiste en veilige afslankbehandeling te doseren. Ook misbruik door zogenaamde vetvampieren, bij SLIMpoolen en dergelijke, is zo uitgesloten. De SLIMcar houdt daarbij zelf Uw gewicht in de gaten: alle stoelen zijn voorzien van een electronische weegschaal met SLIMchipherkenning. Standaard wordt bij iedere SLIMcar één SLIMbelt geleverd. Elke SLIMbelt kan in iedere SLIMcar gebruikt worden, tot een maximum van vier.

Energiebesparing en afslankvetrendement
De kilometerkosten van de SLIMcar als zuiver elektrische auto zijn slechts de helft van een vergelijkbare benzineauto. Afhankelijk van de beschikbaarheid van afslankvet kan bovendien tot meer dan 90% bespaard worden op het elektriciteitsgebruik. Met alleen de elektrische accu heeft de SLIMcar een actieradius van 120 km, maar met gebruik van afslankvet is meer dan 600 km mogelijk. Iedere per SLIMcar reizende volwassene kan per uur tot 90 gram afslanken, enkele malen meer dan bij fietsen met een tegenwind van windkracht zeven! Tijdens de rit kan het afslankproces van iedere inzittende op de SLIMbox gevolgd worden, evenals ritgegevens zoals bereik, energiebesparing en afslankvetgebruik. Desgewenst kan een persoonlijk afSLIMlog (inclusief Uw afslankvetreserve voor komende ritten) uitgeprint worden, handig bij carpoolen. Verder functioneert de SLIMcar als iedere andere elektrische auto, eenmaal thuis steekt U gewoon de stekker (elegant weggewerkt in het linker toekanoog) in een wanddoos. Eind dit jaar zal een inbouwtankje voor afslankvetvervangers op de markt komen (zie bijgaand interview).

Andere voordelen en stimuleringsmaatregelen
Vanwege de enorme, positieve impact die de SLIMcar zal hebben op de volksgezondheid, waar aan overgewicht gerelateerde problemen de samenleving miljarden kosten, wordt de SLIMcar wereldwijd ondersteund door vele regeringen, organisaties en bedrijven. De EEG subsidieerde de ontwikkeling van het SLIMconcept met € 120 miljoen, en stimuleert nu ook het gebruik van de SLIMcar. In Nederland wordt Uw afSLIMlog automatisch omgezet in een aftrekpost op Uw belasting (tot een maximum van € 865,24 per jaar).

De gegevens over de vetconsumptie van Uw SLIMcar, evenals alle persoonlijke afslankresultaten, worden trouwens automatisch – en natuurlijk met volledig behoud van Uw privacy – doorgestuurd naar ons nationale SLIMcentrum, dus geen administratieve rompslomp. Ook op Uw eigen computer kunt U deze afSLIMlogs natuurlijk downloaden.

Tegenover de stevige SLIMcarprijzen staat dat de gebruikers grote winst behalen op hun gezondheid. Verder worden afslankcursussen, -diëten, -boeken, -pillen en chirurgische liposuctie geheel overbodig. Naast privileges als belastingaftrek genieten gebruikers (in de volksmond nu al SLIMmerds genoemd) tot 25% lagere premies voor gezondheids- en begrafeniskosten, jaarlijks een gratis medische controle en diverse voordelen bij carpoolen.

De Koninklijke Horeca Nederland, met ruim 20.000 leden, heeft vanaf vandaag gratis parkeren toegezegd aan alle bezoekende SLIMcars. En bij alle fastfood restaurants krijgt U dit jaar een speciale verrassing wanneer U kunt aantonen dat U met een SLIMcar gekomen bent (Uw SLIMbelt aanhouden is voldoende).

Waar te koop?
De SLIMcar heeft per ingang van heden een wereldwijd dealernet (uitgezonderd het Afrikaans continent), met 180 vestigingen in Nederland. Wereldwijd zal pas in 2011 aan de enorme vraag naar SLIMcars voldaan kunnen worden, maar vanwege het geestelijk vaderschap krijgt ons land een voorkeursbehandeling en zijn voor dit jaar 40.000 SLIMcars beschikbaar gesteld aan de vele gegadigden hier.Uitvoering en prijsstellingDe SLIMcar wordt net als de SLIMcabrio standaard geleverd in de vrolijke uit Costa Rica afkomstige TucanLook (andere kleuren tegen meerprijs leverbaar). De SLIMcar standaard (driedeurs, één belt) kost € 24.995, de SLIMcabrio (met elektrisch wegklapbaar dak) komt op € 29.995. Voor een extra belt moet U € 250 neertellen. De inbouwtank voor afslankvetvervangers (verkoop per eind 2009) komt op € 400.

Exclusief interview.
Dr.ir. Theo Frank van Ingenieursbureau BaaFra (vestigingen te Broek in Waterland en in Costa Rica) en brein achter de SLIMcar, onthult de details:
Hoe bent U op het idee voor de SLIMcar gekomen?
Verschillende factoren: de noodzaak van vernieuwbare energie, het steeds breder uitdijende probleem van het menselijk overgewicht, en natuurlijk de enorme technologische vooruitgang, in deze auto is dat allemaal bij elkaar gekomen. In het prototype ging de energieoverdracht via een directe koppeling aan een navelpiercing waarin een SLIMchip verwerkt was, maar na internationaal onderzoek onder de doelgroep bleek de acceptatie hiervan veel te laag.

Waar haalt U dan een nieuwe oplossing vandaan?
Vorig jaar las ik in Science over een draadloos gevoede gloeilamp, het probleem zit vooral in de afstand, hoe groter, hoe lastiger. Nog nadenkend over dit artikel botste ik even later tegen een hele dikke dame op en: Eureka! De rest ging eigenlijk vanzelf. In de SLIMcar kunnen we door de korte afstand tussen de onderhuidse buikchip en de SLIMbelt toch een efficiënte draadloze energieoverdracht realiseren. De belt heeft middenvoor een flap die U over Uw boven- of onderkleding laat hangen, zodat ook de draadloze afstand naar de energieontvanger in de stoelzitting minimaal is.

Maar energie uit ons eigen lichaamsvet opnemen, hoe doet de SLIMcar dat nou?
Met de door ons ontwikkelde en gepatenteerde speciale platte chip gaan de omliggende vetcellen als het ware als een biologische batterij functioneren, waarbij niet het vet zelf, maar de energie ervan geoogst wordt. Wij noemen dit het WLS procedé, dat staat voor Wireless Lipo Suction.
De vetvoorraden vlakbij de chip worden weer snel aangevuld vanuit het bloed. En wanneer het vetniveau in het bloed begint te zakken, blijken vetcellen elders in het lichaam dat weer op te krikken. Er valt dus geen vetgat en U slankt mooi gelijkmatig af.

Hoe snel kan iemand afvallen in een SLIMcar?
Bij een redelijk van vet voorziene persoon -en naast U en ik zijn we dat tegenwoordig bijna allemaal – is zonder vetgatproblemen een continue extractie mogelijk van ongeveer 150 gram per uur. In onze afslankmodule is dat veiligheidshalve verlaagd tot 90 g/uur, met een maximum van 540 gram per dag.

Hoe goed is menselijk vet nu eigenlijk als biobrandstof?
Door onze hoogwaardige voeding is humaan vet momenteel een van de krachtigste energiedragers. En door het ter plekke te gebruiken als hoogrendement biologische batterij is er in de SLIMcar zelf geen verbrandingsproces nodig en vermijden we alle verliezen die hierbij op zouden treden. Zo behalen we een zeer hoge efficiëntie en is de SLIMcar uitstootloos.

Dus SLIMcar produceert helemaal geen uitlaatgassen?
Inderdaad, de auto stoot geen gassen of fijnstof uit, de normale passagiersuitstoot niet meegerekend. Kijken we naar het totaalplaatje, dan is er tijdens de productie van het menselijk vet natuurlijk wel uitstoot van gassen …U bedoelt winden en boeren..Dat heeft U correct onder woorden gebracht, en daarnaast is er ook uitstoot tijdens de zuivering van rioolwater. Maar deze uitstoot zou sowieso plaatsgevonden hebben, met of zonder de SLIMcar, de mensheid eet en drinkt nu eenmaal, en te vaak, en te veel.

Is dit nu een hybride auto als de Prius?
Ja en nee! Hoewel het brandstofgebruik hybride is, heeft de SLIMcar geen brandstofmotor, maar alleen een electrische. Al zeg ik het zelf een vrij revolutionair concept, met een lager gewicht, eenvoudiger constructie en voor de eigenaar lagere onderhouds- en gebruikskosten. In feite zijn het trouwens twee elektromotoren, in elk achterwiel één.

Kan de Slimcar alleen afslankvet gebruiken?
Op dit moment wel. Maar vanaf eind dit jaar zal een inbouwtankje voor afslankvetvervangers te koop zijn, eenvoudig zelf te bevestigen in de achterbak, alle aansluiting zitten er al in. Daarin kunt U oude olie, frituurvet, ranzige boter en dergelijke kwijt. Dat wordt omgezet via hetzelfde WLS procedé, eventueel restwater verdwijnt net als bij een airco, en zo hoeft U niet te knoeien met een fles slaolie onder Uw SLIMbelt.

Hoeveel kilometers levert dat afslankvet nu eigenlijk op?
Onder normale omstandigheden kan één km gereden worden op 12 gram afslankvet, wat een extreem goed rendement mag heten. Een vierbelts SLIMcar kan zo per uur een 30 km op humaan vet rijden, dus ongeveer genoeg voor stadsverkeer.

Moet de SLIMcar rijden om er in af te kunnen slanken?
Nee, U kunt gewoon met de belt om in Uw SLIMmetje gaan zitten, wel met het contact aan. Maar dat werkt natuurlijk alleen totdat de accu vol is. We werken nu trouwens aan de homeSLIM, voor thuis of op de camping, waarmee U met dezelfde SLIMbelt om, energie kunt opwekken voor verlichting, een koud biertje, etc.

Stel nu dat ik zwanger word, gaat de SLIMcar dan door met mij af te slanken?
Nee, nee! De SLIMchip stelt zelf de zwangerschap vast. U spaart dus allereerst de kosten van een test uit. En bij het eerste teken van zwangerschap wordt verder afSLIMmen volledig geblokkeerd, totdat de huisarts beslist tot herprogrammering van Uw chip. Dus vrouwvriendelijk en volkomen veilig.

Hebt U wel goed uitgezocht of de SLIMchip alleen vet aan ons lichaam onttrekt?
Ja zeker, over de hele wereld zijn daar uitgebreide studies naar verricht, onder alle culturen en eetpatronen, en daarbij is gebleken dat naast vet slechts één andere stof uit het lichaam verdwijnt, namelijk alcohol.Alcohol?!Inderdaad, ethyl-alcohol of ethanol, en dat verdwijnt razendsnel uit het bloed wanneer de draadloze liposuctie actief is. Verwerkt ons lichaam normaliter één borrel per uur, in de SLIMcar is dat theoretisch slechts 2 à 3 minuten. Theoretisch, want iedere Slimcar heeft veiligheidshalve een permanent alcoholslot. De SLIMchip analyseert namelijk voor én tijdens de rit het bestuurderspromillage. Veel effectiever dan een blaastest, waarbij U gelijk na het wegrijden weer kunt gaan drinken.

Ir. Frank, graag nog een laatste vraag, en misschien wel de hamvraag: werkt die alcoholverbranding ook op de passagiersstoelen?
Ehh, ja, dat klopt. Wij hadden dit niet voorzien en we kunnen het ook niemand verbieden, maar ik moet toegeven dat U, na een avond stevig borrelen, met een kwartiertje afSLIMmen op een passagiersstoel, daarna als bestuurder probleemloos iedere alcoholcontrole kunt passeren.Ir. Frank, hartelijk dank voor al dit goede nieuws!!

Graag gedaan, mevrouw!

Het nieuwe SLIMwoordenboek
Sinds Koot en Bie is onze taal niet meer zo verrijkt als nu met de SLIMcar, met begrippen als afslankvetvervangers, biologische batterij en vetvampier:afslankvet, menselijk lichaamsvet voor aandrijving van SLIMcar afslankvetreserve, voor toekomstige SLIMritten beschikbaar afslankvetafslankvetvervanger, niet-lichaamseigen vetten voor gebruik in SLIMcarafSLIMlog, elektronische afslankvetgebruikgegevens voor verzending naar computer(centrum) afSLIMmen, 1. afslanken met behulp van het SLIMconcept; 2. ontnuchteren op dezelfde manierbiologische batterij, toestand waarbij afslankvetenergie overgedragen wordt aan de SLIMchippassagiersuitstoot, (normale) uitstoot van gassen door de inzittenden van een vervoermiddelSLIMcentrum, centrale verwerkingseenheid van afSLIMlogs SLIMmetje, liefkozende benaming voor SLIMcarSLIMmerd, geuzennaam voor de chauffeur of inzittende van een SLIMcarSLIMpoolen, vorm van carpoolen met afrekening van afslankvetbijdrageSLIMrit, rit in SLIMcar met gebruik van afslankvet (en/of -vervangers)vetgat, hypothetische, door draadloze liposuctie veroorzaakte holte in menselijk vetweefsel vetpiraterie, hacken van SLIMbox om meer afslankvet te oogsten dan medisch verantwoord isvetvampier, op passagiers met hoge afslankvetbeschikbaarheid beluste SLIMcar-eigenaarWLS (Wireless Lipo Suction), procedé voor draadloze liposuctie bij inzittenden van
SLIMcarButtons en stickersSLIMcargebruikers en -enthousiasten kunnen bij de SLIMcardealers de volgende buttons en stickers aanvragen:

Vet SLIM!Eigen energie! SLIM!Wat crisis! SLIM!Gezellig dik! SLIM!SLIMmer dan Smart!

Brief aan Charles Darwin

Geachte mijnheer Darwin,

Uw Duitse tijdgenoot Goethe heeft ooit uitgeroepen: ‘Eerst Napels zien en dan sterven!’ Duidelijk blijkt hieruit, dat de heer Goethe de Galápagos eilanden nooit had bezocht, zoals schrijver dezes recent nog mocht beleven.
Het was een haast religieuze ervaring om in uw voetsporen de archipel te mogen betreden.
Wat voor een Moslim de Hadji naar Mekka is en voor een vrome Katholiek een audiëntie bij de Paus, zo voelde voor mij de ontmoeting met de Galapagos eilanden en haar flora en fauna. De indrukwekkende vulkanische eilanden, als Gotische kathedralen oprijzend uit de Grote Oceaan, ‘lavasculpturen’ als heiligenbeelden en de unieke en paradijselijke dierenwereld moeten voor een gelovig mens als u in het bijzonder, een emotionele ervaring zijn geweest.
Anderzijds, het ‘Woest en Ledig’ uit het Bijbelboek Genesis was soms wel zeer nabij.

Uw magistrale werk, dat ik vanaf nu dan ook graag Het Nieuwste Testament zou willen noemen, is ook bij uw tweehonderdste geboortedag en sinds de publicatie 150 jaar geleden nog altijd een van de meest besproken boeken aller tijden.
Het denkende deel der mensheid is blijvend vol bewondering voor uw standvastigheid en integriteit te midden van al het religieus geweld, dat rondom u en uw briljante en baanbrekende levenswerk losbarstte.

Mijn tijdgenoten realiseren zich ten volle, dat u met uzelf, uw naaste familie en de buitenwereld een titanenstrijd moet hebben gevoerd, omdat in uw tijd het Joods-Christelijke Scheppingsverhaal natuurlijk de enige en onaantastbare waarheid was. Een andere visie gold als pure blasfemie en had u tot een maatschappelijke paria kunnen maken.
U had de moed dat risico voor lief te nemen.
Het zal u goed doen te weten, dat uw publicatie ook aanleiding gaf tot een wereldwijde golf van bijval en bewondering, die nog lang niet is weggeëbd.

Ik weet niet of het u blij maakt, maar het oude creationisme uit Genesis lijkt zijn langste tijd te hebben gehad. Een nieuwe school van opportunistische gelovigen heeft geprobeerd God met uw evolutietheorie te verzoenen, maar gelukkig zijn de meeste van uw ‘volgelingen’ wars van alle religieuze bemoeienis.
Natuurlijk, er is absoluut niets mis met het bloemrijke ‘In den beginne …’, maar
in mijn beleving hebben godsdienst en wetenschap niets met elkaar van doen en zouden elkaar met rust en vooral in hun waarde moeten laten.
De Bijbel is een verzameling overleveringen van bijzondere cultuurhistorische waarde, maar het is geen bron van fundamentele en wetenschappelijke natuurhistorische kennis.

De Schepping uit het Bijbelboek Genesis en uw evolutieleer bijten elkaar natuurlijk niet. Het prachtige Scheppingsverhaal is een Goddelijke Openbaring voor de ene categorie gelovigen en een geloofsbelijdenis voor de andere. De evolutieleer is natuurlijke historie, wetenschap dus.
Het is dan ook spijtig te moeten constateren, dat een aantal gelovige wetenschappers zich, sinds het verschijnen van uw boek in 1859, volstrekt onnodig hebben lopen uitputten in het zoeken naar een synthese tussen de evolutieleer en Genesis. Op zoek naar hybriden tussen appels en kikkers.
Zo borrelde in de door twijfel geteisterde geesten van enkele gelovige wetenschappers het begrip ‘Intelligent Design’ op. In essentie: het ontstaan van bepaalde eigenschappen van levende organismen kan alleen worden verklaard als het werk van een intelligente ‘ontwerper’. Aanhangers van deze leer stellen dat een proces van natuurlijke selectie nooit in staat is werkelijk complexe systemen en levensfuncties stap voor stap te laten ontstaan. In hun beleving moeten alle onderdelen eerst aanwezig zijn, voordat er een selectief voordeel is. Als voorbeelden worden doorgaans genoemd het ontstaan van het leven (waarover zich u overigens nooit heeft uitgelaten), deling van de lichaamscel, het bewegingsmechanisme van zaadcelstaarten en trilharen, de cascade van bloedstollingsfactoren, de anatomie van het oog en de werking van het immuunsysteem.
Bepaald interessant om te weten voor u: met name in de laatste decennia is van diverse van deze voorbeelden geheel of gedeeltelijk aangetoond dat deze wel degelijk eenvoudiger voorgangers hebben gehad of in eenvoudiger vorm nog steeds bestaan.
Men kan zich er blijkbaar niet mee verzoenen, dat nog niet alles is ontdekt.

Jammer dat sommigen het nodig vinden op deze wijze het prachtige Bijbelverhaal ‘Genesis’ te ontkrachten. Waarom geen bewondering voor de God die duizenden jaren geleden de Bijbel aan zijn volk dicteerde en tevens u heeft geïnspireerd?
Vernieuwers hebben het nu eenmaal niet gemakkelijk met de gevestigde orde. Daarin was Jezus u al voorgegaan.
Vandaar de kwalificatie Het Nieuwste Testament voor uw spraakmakende meesterwerk over het ontstaan der soorten.

In diepe bewondering,

Dr. Maarten Th. Frankenhuis
Oud directeur Artis
Voorzitter Raad van Advies Zodiac Zoos

Wel eens een radicale dierenactivist of –terrorist geïrriteerd?

Zelf heb ik vele jaren in de frontlijn van de bio-industrie gewerkt, totdat ik me realiseerde dat ik uitsluitend nog bezig was met het beantwoorden van de vraag: ‘Hoe pers ik in het komende kalenderjaar nog een kwart ei extra uit die kippenkont’. In die periode heb ik eenmaal serieus te maken gehad met dierenactivisten. Dat werd ‘gewoon’ met gericht dreigen met grof geweld opgelost en dus is er niets gebeurd.

Dierenwelzijn gaat mij boven alles, maar zo langzamerhand bekruipt mij toch de lust om vanavond te gaan dineren met mijn vrouw, zij gekleed in een lange nerts bontjas met een tasje van slangenleer. Natuurlijk met een mof van baby ocelot, de poolvos elegant nonchalant over de schouder. Ik loop dan natuurlijk op mijn favoriete schoenen van leguanenleer, draag ivoren manchetknopen en een halflange jas van lamsbont met een kraag van bever.

Als hoofdgerecht gaat mijn stellige voorkeur uit naar 250 gram blank kalfsvlees of zuiglam en bij het voortje denk ik aan aan gevulde Japanse kwartel of nog beter, echte, originele paté de foie gras. Tussendoor kunnen nog enkele amuses worden geserveerd van kaviaar van de bijna uitgestorven Beluga steur, walvis carpaccio en leeuweriken op gelei. Het spreekt natuurlijk vanzelf dat we ons laten voorrijden in een limousine met kalfsleder beklede banken, nippend aan champagne met daarin een levende Bretonse oester.
En mocht u ons voorbeeld willen volgen, vergeet de kogelvrije vesten niet.

In plaats van bunkeren…

Nu de financiële crisis ook uw bestedingspatroon bedreigt overweegt u ongetwijfeld of wintervakantie, feestkleding en kerstdiner een zelfde uitbundigheid worden gegund als vorig jaar.
Zou het een ideetje zijn om, als de kredietcrisis voorbij is, van deze opgedrongen soberheid een gewoonte te maken en het bespaarde bedrag over te maken naar een goed doel?

Lux Buurman & Ab van Overdam in Het Kleyne Huys (Den Haag)

Toespraak ter gelegenheid van de opening van de expositie van Lux Buurman en Ab van Overdam in Galerie Het Cleyne Huys (14 september 2008)

Veel toeristen die ons land aandoen weten zeker dat wij op het punt van zinken zouden staan als niet heel Holland omringd was door een dijk en dat er keihard wordt gepompt door windmolens om de klompen en de koeien droog te houden. In tijden van nood is er dan gelukkig Hans Brinker, die met zijn vinger een dreigende dijkdoorbraak weet te voorkomen. Daardoor is al dat moois – vooral in de vorm van dieren, landschappen en Hollanders als Ab & Lux – niet verloren gegaan en kon het in de Gouden Eeuw – in pakkende samenhang met onze bijzondere wolken – aan het schilderslinnen worden toevertrouwd.

Een traditie werd geboren.
Een traditie, die zich tot op dit moment wist te handhaven getuige het schitterende werk – nu geëxposeerd – van Lux Buurman en Ab van Overdam.

Een traditie ook, die een hoogtepunt bereikte in het Aards Paradijs van Jan Brueghel de Oude en Peter Paul Rubens.
En heel bijzonder: ook nu weer zien we een Aardse Paradijs van bijzonder formaat en kwaliteit.

Eeuwen geleden betrof het een samenwerking tussen twee beroemde Vlaamse schilders. Een eiken plank werd bestreken met een mengsel van krijt en lijm en vervolgens egaal grijs geschilderd. Jan Brueghel de Oude componeerde de inrichting, Rubens penseelde Adam en Eva op hun favoriete plek bij de boom met de slang en Breughel ten slotte completeerde het geheel met landschap, bomen en planten, luchten en dieren.
Een spektakelstuk waarin het beste van de twee schilders werd verenigd.
Vermeldenswaard – zeker in dit verband – is, dat Breughel en Rubens schuin tegenover elkaar woonden in de zelfde straat en het schilderij in de verschillende fasen van ontwikkeling en vervolmaking diverse keren van atelier wisselde.

Er is een parallel met de Aards Paradijs dat nu in Het Cleyne Huys hangt.
Ook hier werd een spektakelstuk in gezonde harmonie geschilderd met dien verstande, dat deze schilders in het zelfde atelier werkten en als het niet zo groot was geweest hadden ze de echtelijke sponde er niet voor hoeven te verlaten.

Ook in dit Aards Paradijs treft u een grote hoeveelheid exotische dieren aan, gecombineerd het huisdieren en landbouwhuisdieren.
Roofdieren als leeuwen, tijgers en luipaarden leven vredig samen met weerloze en smakelijke runderen en antilopen, schapen en zebra’s.
Dat onze huisdieren tussen de vijf en tienduizend jaar geleden waren voortgekomen uit wilde stamvormen was nog niet bekend.
Alle leven was immers ontstaan in de week van de Schepping.

Onze huisdieren kunnen het best worden omschreven als een groep dieren van een oorspronke­lijk wilde soort, welke zich al vele generaties genetisch gescheiden van haar wilde soortgenoten heeft voortge­plant. Zij is daarbij geheel afhankelijk van de mens voor wat betreft de plaats waar zij zich ophoudt, de hoeveelheid en soort voedsel welke zij toebedeeld krijgt, als de eventue­le deelname aan het voortplantingspro­ces en de keuze van de seksuele part­ner. Selectie, vaak onbewust, op extremen als grote koude en hitte, voedsel- en water­schaarste, hoge melk­gift, eiproductie en groeisnelheid, op jachtzin, waaksheid en vechtlust moet beschouwd worden als de basis van de uitbundige veelvormigheid aan huisdierrassen. Soms moeten esthetiek en exclusiviteit een rol hebben gespeeld.
Bijzonder is natuurlijk dat van de tienduizenden dieren waarvan we de melk, huid, haar, vlees, vet en haren, de trekkracht, honing, zijde, mest en eieren kunnen gebruiken, er nauwelijks dertig zijn gedomesticeerd tot huisdier.

Bijna tweehonderdduizend jaar Homo sapiens lijkt niets te hebben veranderd aan de eeuwigdurende fascinatie van onze soort voor de andere levensvormen. De overvloed aan levendige dierschilderingen op rotswanden in de Sahara, in de grotten van de Dordogne en in Egyptische piramides laten zien dat onze band met het dier al vele tienduizenden jaren intiem en hecht is.
Dat valt ook af te lezen van de schilderijen van Hollandse meesters als Melchior d’Hondecoeter, Aart Schouman en Jan Breughel de Oude in het Rijksmuseum te Amsterdam, het Dordrechts Museum en het Mauritshuis in Den Haag.

Het dier fungeert als jachtbuit voor ons of wij zijn een prooi voor hem. Het levert ons kleding, voedsel, bescherming en vermaak. Of de Schepper hierbij tevens het dragen van modieuze bontmantels, het eten van kaviaar of zangvogels en het houden van statusverhogende exotische dieren voor ogen had mag worden be­twij­feld. Uit de heraldiek zijn leeuw, arend en fabeldier niet meer weg te denken.
Boeiend is ook de rol van het dier in ons religieuze leven. In de afgelo­pen eeuwen vonden tienduizenden gemummificeerde katten, reptie­len en vogels afkomstig uit geplunderde konings­graven in het oude Egypte hun weg naar onze apotheken, naturaliën- en rariteiten­kabinetten. Prachtige dierafbeeldingen in reliëf of sculptuur uit de oude Assyrische beschavingen bevolken onze grote musea. En geen pagina in het Oude Testament of dieren spelen een rol als plaag, offer­dier, landbouwhuisdier of symbool. Alleen de leeuw wordt al ruim 130 keer vermeld!
Maar de werkelijke herkomst van onze soort ligt niet in het Nijldal of in het Midden-Oosten, maar nog verder zuidwaarts op de oneindige steppes van Oost Afrika, de savanne.

Duidelijk is voor de oplettende toeschouwer: Lux en Ab zijn de band met hun wortels niet kwijt geraakt getuige de compositie van hun Aards Paradijs.
Onderzoek heeft namelijk geleerd, dat als mensen mogen kiezen uit een veelheid van woonlocaties, dat ze een plek in de bosrand prefereren – aan een beekje of rivier, met zicht op de vlakte. De plek waar de schildersezel stond.

Ten slotte, hoe bijzonder het ook is wat de soort mens tot stand heeft gebracht met zijn overgedimensioneerde hersenschors, de historisch gegroeide relatie tussen ons en de rest van de levende natuur bleef bestaan.
Onze woningen worden daarom mede bewoond door een reusachtige variëteit aan huisdieren, de vensterbanken en deze border imiteren de savanne en soms zelfs (nog) het regenwoud. En niet te vergeten de open haard, symbool van beheersing van het vuur. Het daaraan verbonden extra werk en brandgevaar nemen we op de koop toe. Onverbrekelijk verbonden met ons verleden.

De verbondenheid met de savanne zit in onze genen verankerd.
Nergens in onze huiskamers een pot zand in de vensterbank of er staat wel een plant in, geen bak water of deze is gevuld met vissen.
We zijn bereid om honderdduizend euro’s extra op tafel te leggen voor een stukje tuin van vijftig vierkante meter. Niet dat zo’n lapje grond enige jachtbuit verschaft of het verzamelen van voldoende groenvoer mogelijk maakt om de winter door te komen. Het is al voldoende als we erop uit kunnen kijken of er in kunnen zitten. Wij alleen dan, en níet onze buren.

Iedereen (her)beleeft zijn jager- en verzamelaarverleden op een eigen manier. We hollen door bossen, jagen met camera, geweer of verrekijker, zoeken naar schelpen aan het strand of golfen op armzalige monoculturen.
Ik realiseer me dat dat laatste een riskante opmerking is in deze regio.
We bezoeken dierentuinen, botanische tuinen en natuurreservaten.
Die verbondenheid met de natuur en de afhankelijkheid van onze medeschepselen is onuitwisbaar ondanks alle verstedelijking, verdeling van werkzaamheden, managers, grootgrutters en technische vooruitgang.

Een oerverbond met de ons omringende natuur.
Zo prachtige verbeeld door Lux Buurman en Ab van Overdam.
Niet alleen in hun Aards Paradijs, maar ook in al hun andere schitterende werk dat zo warm tot haar recht komt in de gastvrijheid van Ellen Cleyndert.

Ik dank u voor uw welwillende aandacht en verklaar hiermee deze bijzondere tentoonstelling voor geopend.

Maarten Th. Frankenhuis

Vaders verneukt… Kijk daarom eens goed naar uw kinderen!

Niet alleen zien bij sommige diersoorten de mannetjes en de vrouwtjes er ongeveer hetzelfde uit, bij veel soorten staan ze ook samen voor de verzorging en opvoeding van de jongen. Vaak blijven zulke stellen hun hele leven bij elkaar: kraanvogels, ganzen en zwanen bijvoorbeeld, maar ook gibbons uit Zuid-Oost-Azië en klauwaapjes uit het Amazone gebied, onze eksters, bevers en sommige vleermuissoorten en pinguïns. Wel negen van de tien vogelsoorten – inderdaad 90-92 procent! – zijn monogaam, dat wil zeggen zij brengen de meeste tijd door met één levensgezel en dragen samen de zorg voor de nakomelingen. Monogamie die meestal slechts geldt voor de periode van één broedsel of één broedseizoen. Enkele soorten, zoals kraanvogels, zwanen en ganzen blijven écht levenslang bij elkaar. Dat laat onverlet dat er, zoals vrijwel overal in het dierenrijk, ook hier nu en dan wordt vreemd gegaan. Bij sommige zogenaamde monogame soorten is soms wel twintig tot veertig procent van alle nakomelingen van een andere man dan degene die de vaderrol speelt.
Circa twee tot vier keer de percentages die voor de mens zijn gevonden.

Terug naar Afrika – Het grote Safariboek

U reist inderdaad terug naar Afrika aan de hand van oud Artisdirecteur Maarten Frankenhuis. Terug naar de Afrikaanse Savanne met zijn fascinerende landschappen en de thuisbasis van een verbijsterende biodiversiteit. Bovendien de geboortegrond van onze soort.
Voor wie de paradijselijke natuurgebieden in Oost en Zuidelijk Afrika bezoekt werd een dergelijke gids node gemist. In Terug naar Afrika verschaft Maarten Frankenhuis de biologische, ecologische en (pre)historische informatie die in feite in geen enkele gids is te vinden.
Op grond van zijn ervaringen in de 5 jaar dat hij dierenarts-onderzoeker in Diergaarde Blijdorp was en de ruim 13 jaar directeurschap van Artis – samen goed voor vele honderden lezingen en rondleidingen – gekoppeld aan zijn ervaringen als reisleider van gespecialiseerde natuurreizen door Afrika ten zuiden van de Sahara, weet Frankenhuis beter dan wie ook wat de reiziger over de locale flora, fauna en ecosystemen wil en moet weten.
In feite een unieke biologische reisgids zoals er nog geen bestaat.

Bovendien is het handzame boek dermate breed opgezet en worden zoveel dieren en planten uit alle werelddelen en zoveel ecosystemen ten tonele gevoerd, dat het boek in feite als een biologische reisgids voor vrijwel de gehele aardbol kan worden gebruikt. Een boek vol fascinerende sociale en ecologische verbanden, vol frappante feiten over gedrag en voortplanting, evolutie en anatomie, voeding en spijsvertering en seksuele selectie.
De ruime aandacht voor de rolverdeling tussen man en vrouw in het dierenrijk én het mensenrijk openen ook de ‘leunstoelreiziger’ thuis de ogen voor de verbijsterende rijkdom van de flora en fauna van de oneindige savannes. En natuurlijk voortdurend bijzondere aandacht voor de biologische drijfveren van menselijk gedrag en de verrassende en vaak confronterende overeenkomsten en verschillen tussen mens en dier.
Daardoor maakt Terug naar Afrika meteen ook veel duidelijk over de oerbeginselen van de menselijke natuur, de evolutionaire oorsprong van het menselijk gedrag.

Maarten Th. Frankenhuis (1942) is o.a. oud-directeur van het Koninklijk Zoölogisch Genootschap ‘Natura Artis Magistra’, oud-hoogleraar aan de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht, reisleider en Voorzitter van de Raad van Advies van Zodiac Zoos. Hij publiceerde naast zo’n 250 artikelen in wetenschappelijke en populair wetenschappelijke tijdschriften, onder meer boeken als Variaties in Artis: over paren en baren en mensen en dieren, Wandelen in Artis en, samen met Margriet van der Heijden, het succesvolle kinderboek Drinken vissen water?

Tien gouden tips bij het schrijven van sollicitatiebrieven

Sollicitatiebrief speciaal schrijven voor de instelling / bedrijf; dus geen kopieën
Beslist geen onwaarheden over arbeidsverleden, ervaringen, belangstelling e.d.
Het zelfde geldt voor opleidingen, cursussen, vaardigheden en diploma’s.
Brief als brief; dus niet als e-mail (handgeschreven hoeft niet)
Brief altijd ondertekenen en adres, telefoonnummer en mailadres vermelden
Brief moet absoluut foutloos zijn, van een nette / correcte layout en leesbaar
Brief moet kort zijn, liefst een A4-tje; CV en andere zaken als bijlagen
Brief moet zo mogelijk zijn gericht aan een functionaris met naam
Brief moet voorzien zijn van juiste titulatuur, voorletters e.d.
Brief moet passie uitstralen, origineel zijn en ‘er uit springen’

Vermijd slechte vakantieherinneringen

In veel gevallen is het niet toegestaan om natuursouvenirs in te voeren, dat wil zeggen souvenirs, sieraden en gebruiksvoorwerpen gemaakt van onderdelen van bedreigde dier- en plantensoorten. Soms worden er hele dieren voor gebruikt. Levende dieren zijn natuurlijk helemaal uit den boze, ook al vanwege het gevaar op de insleep van besmettelijke ziekten voor landbouwhuisdieren. Elk jaar weer moeten vele reizigers bij terugkeer hun souvenirs bij de douane inleveren. Daarbovenop kan een fikse boete worden gegeven en in sommige gevallen zelfs gevangenisstraf. Want souvenirs van beschermde dieren en planten mogen helemaal niet, of alleen met de juiste vergunningen worden ingevoerd. Het is altijd verstandig om verre te blijven van producten die gemaakt zijn van bont, klauwen of tanden en van vlinders, insecten, vogeleieren of opgezette dieren. Veel van deze producten zijn afkomstig van met uitsterven bedreigde soorten ook al zal een handelaar u opzettelijk iets anders vertellen.
Het is het risico gewoon niet waard en voor álles geldt: bij twijfel niet kopen!

Olifantenivoor
In Afrika en Azië zijn stropers nog steeds zeer actief om aan de enorme vraag naar ivoorproducten te voldoen. Ivoor wordt vaak verwerkt tot sieraden, eetstokjes, haarspelden, ornamenten en naamstempels. Het kan ook afkomstig zijn van walrussen of nijlpaarden. Ook dan is invoer verboden. Producten van olifantenleer en olifantenhaar worden ook vaak open en bloot verkocht.

Reptielenhuiden
Wanneer reptielen huiden eenmaal in tassen, portefeuilles, schoenen, horlogebandjes of ceintuurs zijn verwerkt, valt moeilijk te onderscheiden of het leer afkomstig is van een al dan niet bedreigde diersoort. Ook de losse huid, het vlees, de klauwen of zelfs levende exemplaren zijn te koop. Voor producten van krokodillen, gefokt of uit het wild, zijn altijd speciale vergunningen nodig.

Schilden van zeeschildpadden
Van de schilden van schildpadden worden vaak souvenirs als zonnebrillen, haarspelden en sieraden gemaakt. Deze producten zijn overigens niet van landschildpadden, maar van zeeschildpadden afkomstig en altijd verboden.

Zeepaardjes
Zeepaardjes zijn vooral in trek als ingrediënt in traditionele geneesmiddelen en als souvenirs en curiosa, maar ook als aquariumdier.

Koraal
Koraal bestaat uit kleine diertjes die in grote kolonies samenleven. Veel koraal wordt uit zee gehaald om als souvenir te worden verkocht. Dus ook hun levenloze kalkresten staan op de verbodslijsten.

Schelpen
Zeeschelpen in allerlei maten en in de prachtigste kleuren worden op vele plaatsen te koop aangeboden. Vaak worden ze onbewerkt verkocht, maar soms zijn ze verwerkt tot asbak, lamp of schelpencomposities. Bedenk wel dat veel soorten niet ingevoerd mogen worden.

Haaientanden
In veel kustplaatsen over de hele wereld worden van haaientanden gemaakte hangers verkocht. Elk jaar worden ruim 100 miljoen haaien gedood en sommige haaiensoorten staan al te boek als bedreigd. Fossiele tanden zijn geen probleem.

Huiden van grote katten
Al eeuwen wordt er door de ‘mode-industrie’ op tijgers, luipaarden, jachtluipaarden en leeuwen gejaagd. Ondank de kritieke situatie waarin een aantal soorten verkeeert is er nog steeds een levendige handel in vellen, handtassen, haardkleedjes en andere ‘trofeeën’.
Kleinere katachtigen worden ook wel opgezet aangeboden. Ook verboden dus!

Kaviaar
Kaviaar is de benaming voor de eieren van de steur. De belugasteur, de grootste zoetwatervis ter wereld, dreigt uit te sterven. De handel in kaviaar is voor het grootste deel in handen van de Russische maffia rond de Kaspische Zee. Hoewel 250 gram voor persoonlijk gebruik in principe is toegestaan, kunt u het maar het best helemaal mijden. Negentig procent is namelijk van illegale herkomst.

Vlinders
Op veel populaire vakantiebestemmingen worden beschermde vlinders en insecten aangeboden, opgezet in lijstjes, of levend. De kans is erg groot dat er bedreigde soorten tussen zitten.

Papegaaien
Er worden veel levende dieren en producten van papegaaien of andere bedreigde vogels verhandeld. In veel souvenirs zijn veren van bedreigde vogels verwerkt, bijvoorbeeld in pennen of in traditionele muziekinstrumenten en hoofdtooien.

Orchideeën en cactussen
Vrijwel overal ter wereld worden orchideeën en cactussen verkocht. Soms gaat het om gekweekte exemplaren, vaak ook om wilde planten. Wanneer het beschermde planten betreft, zijn invoervergunningen nodig.

Traditionele geneeskunde
Tijdens hun vakantie doen sommigen een beroep op een traditionele genezer. In veel gevallen worden niet-bedreigde plantensoorten verwerkt, maar in sommige producten bestanddelen zitten delen van beschermde dieren als tijgers, neushoorns en beren. Geschat wordt, dat elke dag één van de weinige nog resterende tijgers door stropers wordt gedood om aan de vraag naar botten, inwendige organen, geslachtsdelen en snorharen te voldoen.

(Bronnen: Wereld Natuur Fonds (WNF) en International Fund for Animal Welfare (IFAW)